Eén tekening is vele tekeningen. De tekeningen van Yvonne van de Griendt zijn qua kleur heel divers, maar toch ingehouden — ze zijn qua lijnvoering en compositie een mer-à-boire. Uit een tekst van Yvonne in 2015: “[…] een feest van grijze en gekleurde potloodstreepjes, puntjes, plusjes, minnetjes, en duizenden vormen van arceringen – vrij en vrolijk, maar ook op intensieve wijze getekend – soms in dichte lagen over elkaar heen, gedurende een lang proces.” In de expositie hangt het resultaat van twee jaar geconcentreerd werken aan het tekenen van botanische elementen, die elkaar overlappen, in elkaar overgaan en metamorfoseren. Binnen haar ontwikkeling zijn de referenties aan dieren verdwenen, waardoor de werken abstracter ogen.*

Richard de Brabander die een tekst schreef bij de expositie: “Botanical Mimicry of Alleen maar kijken” zegt dat we metamorfoses enkel zien als we alleen maar kijken: “Alleen maar kijken, zonder agenda en zonder bijbedoelingen, zonder houvast en zonder referentie, zonder verleden of toekomst. Volg de punten, de lijnen, de wissels zonder vraag te stellen waarop het lijkt of wat het betekent. Maar: wat verbindt zich met wat, en hoe? Voor wie alleen maar kijkt gaat een wereld van ongekende mogelijkheden open.**

* Dit is een gedeelte uit een begeleidende tekst over drie exposities – bijna solo – en het Ladekastproject in Phoebus Rotterdam, eind augustus t/m 6 oktober 2019 geschreven door Mirjam de Winter, galeriehouder Phoebus Rotterdam.

** Dit is een gedeelte uit een begeleidende tekst over drie exposities – bijna solo – en het Ladekastproject in Phoebus Rotterdam, eind augustus t/m 6 oktober 2019 geschreven door Mirjam de Winter, galeriehouder Phoebus Rotterdam.