Tekenen is voor mij een heel directe manier van peilen en registreren.

Gebeurtenissen, actualiteit, gelezen en beleefde verhalen, locaties en toevallige observaties prikkelen mij tot tekenen. Zo ontstaan series tekeningen over de Nibelungen, de barok, een serie over de ziekte van Alzheimer, kreeften of straatscènes. Elke opdracht vind ik een uitdaging om daar beeldend gehoor aan te geven. Waarneming en verbeelding wisselen elkaar af in mijn werk, de tekening dicteert mij haar vorm. Afhankelijk van het onderwerp zijn mijn tekeningen direct met lijnen pure inkt of alleen krijt, maar ook kan de tekening een gelaagde werkelijkheid zijn met een gekraste geveegde en gespetterde tekenhuid van inkt krijt en pastel. Daarbij houd ik van de poëzie en de dramatiek van licht en donker en kleur/ tooncontrasten en ontdek ik steeds meer verfijning in de techniek en andere mogelijkheden van rangschikkingen op het vlak. De tekenweg naar transparantie en eenvoud vind ik spannend en steeds weer nieuw.